Verdeling bij scheiding

Uit elkaar gaan en de verdeling

Nieuwsgierig naar onze columns over het onderwerp "Verdeling bij scheiding"? Klikt u dan hier. 

Bij een echtscheiding of ontbinding van het geregistreerde partnerschap moeten de gemeenschappelijke bezittingen (en schulden) worden verdeeld.

De afspraken hierover worden veelal vastgelegd in een echtscheidingsconvenant. Net zoals bij een echtscheiding kunnen ook niet ongehuwde partners gezamenlijke goederen hebben, ook deze goederen moet worden verdeeld.

Het verdelen van de eigen woning

De eigen woning is meestal het belangrijkste vermogensbestanddeel. Als deze woning bij het Kadaster op naam van beide partijen staat (ieder voor de helft) en één van de partijen na de scheiding het huis geheel op naam wil krijgen, is het noodzakelijk dat de notaris een akte van verdeling opmaakt.

Hierin wordt ook vastgelegd dat degene die het huis op naam krijgt, voortaan in zijn eentje aansprakelijk is voor de hypotheekschuld. Als niet-eigenaar wil je immers niet aansprakelijk zijn voor een hypotheekschuld.

Ontslag hoofdelijke aansprakelijkheid

Veelal de hypotheektussenpersoon, soms de notaris, vraagt aan de bank een schriftelijke verklaring dat de ex-partner niet meer zal worden aangesproken voor de hypotheekschuld.
Dit noemen we: "ontslag uit de hoofdelijke aansprakelijkheid".

Uiteraard geeft de bank alleen deze verklaring af als degene die het huis en de hypotheekschuld overneemt de maandlasten daadwerkelijk kan dragen.

Indien de waarde van de woning groter is dan de hypotheekschuld, is er sprake van overwaarde. De overwaarde moet tussen partijen worden verrekend. Meestal wordt in de echtscheidingsconvenant afgesproken dat deze verrekening via de notaris plaats moet vinden. Hoe die verrekening loopt is afhankelijk van de persoonlijke situatie.

De notaris zorgt ervoor dat de akte van verdeling wordt ondertekend door beide (ex-)partners en hemzelf. Daarna zorgt hij ervoor dat de akte bij het kadaster wordt ingeschreven.