Het “vergeten” kind
Ook onze laatste column heeft de gemoederen flink bezig gehouden. Vooral het punt over de onterving leverde veel vragen op. De vraag “Waar doen we goed aan?” werd vaak gesteld.
Zo ook door Anne en Theo. Zij hebben drie kinderen, maar met hun dochter Tessa is de relatie slecht. Zij heeft er jaren geleden voor gekozen om het contact met haar ouders en haar broers te verbreken. Waarom weten ze nog steeds niet en dat houdt hen bijna dagelijks bezig.
Anne en Theo worstelen met de vraag wat zij met Tessa aan moeten in hun testament. Onterven of een kleiner erfdeel geven? Gelijk behandelen voelt niet goed. Dit zou oneerlijk zijn naar hun zonen. Waar Anne neigt naar minder geven, wil Theo het liefst dat Tessa helemaal niets krijgt.
Onterven
Onterven kun je op twee manieren doen, namelijk door het kind niet tot erfgenaam te benoemen of door het kind uitdrukkelijk te onterven. Het verschil is belangrijk. Als je een kind niet noemt, kan hij/zij soms alsnog erfgenaam worden. Bijvoorbeeld als Anne en Theo samen met hun (klein)kinderen komen te overlijden. De kans is klein, maar dan krijgt Tessa alles. Dat gebeurt niet als Tessa uitdrukkelijk wordt onterfd. In dat geval gaat alles naar de nog in leven zijnde naaste familie van Anne en Theo.
De vraag die veel gesteld wordt is, kun je een kind onterven? Het antwoord is: dat kan, maar…
Beroep op legitieme portie
In de wet staat dat een kind recht heeft op een legitieme portie. De legitieme portie is een bedrag in geld. Door een beroep te doen op de legitieme portie wordt een kind geen erfgenaam. Het beroep op de legitieme portie moet wel binnen vijf jaar na het overlijden gedaan worden. Doe je dat niet, dan vervalt het recht op de legitieme portie.
Wat te doen?
Als je onderscheid wilt maken in je testament tussen je kinderen dan is een veelgestelde vraag "Hoe kun je dit het beste doen?" Het lastige is dat er niet één beste oplossing is. Aan iedere oplossing zitten haken en ogen. Als je geen onderscheid maakt, is de kans op een soepele afhandeling van de nalatenschap het grootst. Als je wel onderscheid maakt dan moet je inschatten wat de mogelijke gevolgen hiervan zijn. Als Tessa tot mede-erfgenaam wordt benoemd dan moeten de erfgenamen na het overlijden altijd in contact treden met Tessa. Als Tessa niet in het testament genoemd wordt dan ligt het initiatief bij Tessa. Zij moet in dit geval als eerste actie ondernemen. Wat een belangrijk punt is, is dat als Tessa onterfd zou worden of een kleiner erfdeel krijgt dan haar broers, zij met een beroep op de legitieme portie er bijna altijd op vooruit gaat.
Worstel je ook met wat nu slim is om te doen? Wij denken graag met je mee om tot een goede oplossing te komen.